Category: Bloging life

อย่างที่ใครหลายคนพอจะระแคะระคายว่าการ blogging มันจะสามารถสร้าง income มาได้ไม่มากก็น้อยแต่รู้เหรอป่าวครับว่าร้อยละ98 ไม่ได้ income อะไรออกมาจาก blogging สักสตางค์แดงเดียว แค่สตางค์เดียวก็ไม่ได้นะครับ ผมก็นั่งคิดว่าทำไมน้า คนเราถึงคิดอย่างงี้เพื่อที่จะทำแบบนั้น การให้ข้อมูลฟรีๆเป็นเรื่องที่ดีและผมก็อยากได้ฟรีด้วยเหมือนกัน หรือในทางตรงกันข้ามการให้ข้อมูลพิมพ์บอกต่อคนอื่นๆ มันเป็นวิทยาทาน ทางความคิดความอ่าน ทำให้สุดท้ายแล้วหากว่าเราไมได้ "เงิน" จากมันเลยแม้ก็ตามมันก็จะทำให้เรารู้สึกว่าเราได้ช่วยเหลือคนอื่นยังไงอย่างงั้นน่ะหละครับ นั่นหละครับเป้าหมายทางความคิดเพื่อกำหนด พฤติกรรมของคนแต่ละคนมันไม่เหมือนกันนี่ครับว่าเหรอป่าวล่ะ หากวิเคราะห์กันเป็นประเด็นๆว่า ทำไมไม่ได้อยากได้เงินสักสตางค์แดงเดียวกับการ blogging ก็เดาเอาไว้ได้ต่างๆนานาด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้น่ะครับ – เพราะว่าไม่คิดว่ามันเป็น business ไม่ได้กะหาเงินอะไรกับมันอยู่แล้วนิ.. การพิมพ์เพื่อเล่าเรื่องที่เรารู้ดีหรือว่าเราศึกษามาเป็นอย่างดีเหมือนกับว่าเราไม่ได้ลงทุนอะไรแม้แต่นิดเพราะเรารู้อยู่แล้ว เราทำเป็นอยู่แล้วถึงแม้ว่าเราจะได้ไปอ่านศึกษาค้นคว้าทดสอบทอลองมามากมายแค่ไหนก็ตามมันก็รู้สึกได้เหมือนกับว่ามันไม่ได้มีต้นทุน (ทั้งๆที่มันมีน่ะครับก็คือเวลาที่คุณควรจะต้องไปนั่งเล่นเที่ยวเล่นหรือว่าอ่านอะไรเพื่อความเพลิดเพลิน แต่ว่าถ้าหากว่าคุณเป็นคนที่ศึกษาเรื่องใดๆแล้วรู้สึกเพลิดเพลินนั้นน่ะหละทำให้คุณรู้สึกได้ว่ามันไม่ได้มีต้นทุนแม้แต่น้อยได้จริงๆ)การคิดแบบนี้ทำให้ไม่คิดว่ามันจะทำเป็นธุรกิจอะไรออกมาได้ ไม่อยากจะได้อะไรจากมัน ไม่จำเป็นต้องได้ออกมาเป็นตัวเงินอะไร ทำให้สะท้อนความคิดออกมาว่า "เราไม่ได้อยากได้ออกผลประโยชน์ในรูปตัวเงินแต่อย่างใด" – เพราะว่าคิดว่ามันเป็นแค่งานอดิเรก…