หลายคน blog โดยมีเป้าหมายแค่ว่า "ขอให้ได้บอกคนอื่น ก็เพียงพอแล้ว" และนั่นจริงๆแล้วการเผยแพร่ความรู้แบบ Free หรือที่เรียกว่า วิทยาทาน (เหมือนกะว่าคนอ่านเป็นขอทานอย่างงั้นล่ะ แต่ว่าไม่ช่ายน่ะครับ) นั้นมันก็ดีเอามากๆแล้วน่ะครับ เพราะคนจะเริ่มรู้จักคุณไม่มากก็น้อย คนจะเริ่มรู้ว่าคุณมีความชำนาญทางด้านไหน หากว่าคุณเป็นคนที่เก่งเกี่ยวกับ การ blogging วันๆคุณก็พูดแต่เรื่อง blogging ก็ทำให้คนที่ไม่เคยรู้ไม่เคยเห็นหรือว่าคนที่สนใจเข้ามาสนใจและเริ่มต้นทำการ blogging ต่อๆกันได้ หรือว่าถ้าเป็นเว็ปผมนี่ก็ไม่ได้มีอะไรมากแค่อยากจะให้คนใช้คอมพิวเตอร์ หรือ internet ได้อย่างรวดเร็วกว่าเดิม มีประสิทธิภาพการใช้งานได้ดีกว่าเดิม แล้วก็ไม่ต้องงกๆอยู่กะหน้าคอมมากเกินไปนัก (แต่ว่ามันก็ขัดกะที่ผมเป็นน่ะครับเพราะว่าตัวผมก็งกๆอยู่หน้าคอมวันยันค่ำน่ะหละครับ เฮอะๆ ก็นะคนมันใจรักกันนี่เนาะ จะให้ทำยังไงได้ ) แล้วก็ผนวกกับการที่ว่าผมเป็นคนชอบ Tutor คนอื่นๆ ..(อาการนี้เป็นมาตั้งแต่ตอนเรียนแล้ว ผมน่ะครับเป็นพวกที่ว่า ต้องกลับอ่านหนังสือมาก่อนล่วงหน้าคนอื่นเค้าแล้วก็เพื่อที่จะสอนคนอื่นให้ได้ในระยะเวลาอันสั้น เพื่อนๆเค้าก็จะเรียกผมเป็นจานกันหมด คนแท้ๆเรียกเป็นจาน.. แอ้ะยังไง) ทำให้การ blogging ของผมออกแนวเพ้อพกบอกเรื่องนู้นเรื่องนี้ในเรื่องที่ผมสนใจใน scope ตามที่ว่า แต่ว่าเดี๋ยวนี้หาผมก็กว้างออกไปกว่าเดิมเล็กน้อยไม่ว่าจะเป็นการแนะนำเว็ปเจ๋งๆเพื่อให้ใส่งาน internet เพื่อการประโยชน์อื่นๆต่อไป หรือว่าวิธีการปรับตั้งค่าอะไรบางอย่างซึ่งตัวผมเองต้องการจะบันทึกเอาไว้แต่ว่าบันทึกแล้วดูคนเดียวมันประโยชน์น้อยก็เอามา post ให้คนอื่นได้เห็นอีกตะหาก ก็ดีเหมือนกันเนาะ แทนที่เราจะรู้คนเดียวคนอื่นก็รู้เหมือนเราได้ไม่ยาก ความคิดมันแพร่กันได้สะดวกก็ผ่าน blogging และเนื้อหาต่างๆที่แสดงเอาไว้ผ่าน internet webpage นี่น่ะหละครับ
พูดมาตั้งนานแล้วมันก็ยังมีอีกเรื่องที่ก็เป้น scope ที่ผมแตะๆเฉยๆเกี่ยวกับการหารายได้เพิ่มเติมจากการ blogging เพราะว่าผมไม่ได้อยากได้เงินจากการ blogging สักเท่าไหร่ จะเห็นได้ว่า ads ที่อยู่ด้านขวาผมจะไม่แปะอะไรครับ เพราะว่าไม่อยากติดต่ออะไรใครให้เอาอะไรมาปะเพราะว่าผมไม่ชอบอะไรที่มันรกๆ (แหมเห็นผลดูดีมากเลยน่ะครับ) ถ้า ณ เวลานี้เท่าที่ผมเห็นการ blogging จะทำรายได้ได้หากว่าคุณรู้ว่าสิ่งเหล่านี้มีอยู่จริงครับ
1. คนที่ยอมจ่ายค่า ads เพื่อให้คุณ blog เนื้อหาที่ publisher ต้องการ เช่น หากว่าผมเป็นนายตัน โออิชิ ผมจะเรียนและเชิญและจ่าย ว่าจ้างให้กับคนที่วันๆละเมอเพ้อพกพูดแต่เรื่องที่กินที่เที่ยว หรือของกิน (ก็สุดแล้วแต่ scope ของ blog ที่ blogger ได้กำหนดเอาไว้ในใจน่ะครับ) ให้ตา blogger เพ้อเรื่องกินคนนี้พูดเกี่ยวกับ product หรือสินค้าของเค้า แบบตรงๆ คือ "การว่าจ้างให้เขียน" ซึ่งรูปแบบนี้มีอยู่ทั่วไปในประเทศที่สินค้ามีเยอะแยะมากมายนัก จนเลือกไม่ถูกต้องเอา user มา review เพื่อดูว่าอะไรดีอะไรไม่ดี เพราะมีแนวโน้มน่ะครับว่า หากว่า blogger 1 คนบอกอย่างนี้แล้วคนที่อ่านเนือ้หานั้นๆเป็นประจำก็จะเชื่ออย่างไม่คิดว่ามันดีอย่างนู้นอย่างนี้เหมือนกับที่ blogger คนนั้นได้พิมพ์บอกเอาไว้ที่หน้าเว็ปของเค้าครับ รูปแบบๆนี้ผมว่ามันก็เหมือนกะหนังสือน่ะหละแต่ว่าถ้าหากว่าเป็นหนังสือมันดูมีความรับผิดชอบมากกว่า หมายความว่ามันพิมพ์อะไรออกไปแล้ว มันเป็นกระดาษแก้หรือลบไม่ได้น่ะครับ ทำอะไรก็ต้องคิดมาก มันไม่ได้ castual เหมือนกับ blogging ที่ผมก็พิมพ์แบบนี้มันก็]] >
คำค้นหาของคุณที่มาเจอหน้าเว็ปนี้:
- blog หาเงิน
- หาเงิน blog
